قوانین حقوق بشر در کانادا
پبه عنوان یک تازه وارد به کانادا، شما باید از حقوق و وظایف خود آگاه باشید. داشتن حق مشارکت در جامعه کانادا نیز به این معنی است که شما مسئول احترام به حقوق و آزادیهای دیگران و پیروی از قانون هستید.
منشور کانادایی حقوق و آزادی ها
حقوق بشر، بخش اصلی قانون در کانادا محسوب می شود. منشور حقوق و آزادیهای کانادا که برای سادگی چارتر نامیده می شود شامل اصول و ارزشهای اساسی است که مردم کانادا، طبق آن زندگی می کنند. طبق این منشور از لحظه ای که شما به کانادا می رسید از حقوق بشری و آزادی های شما محافظت می شود. این یک قانون بوده و بخشی از قانون اساسی کانادا نیز هست.
این منشور، حقوق خاص سیاسی شهروندان کانادایی و حقوق مدنی هر کس که در کانادا باشد را تضمین می کند. حقوق تعریف شده در این منشور عبارتند از:
حقوق دموکراتیک - همه شهروندان کانادا خواه در کانادا متولد شده و یا نشده باشند، می توانند در انتخابات رای دهند و در صورتی که شرایط سنی آنها با قوانینی که در محل اقامتشان اعمال می شوند منطبق باشد می توانند کاندید یک مسئولیت دولتی شوند.
تحرک و جابجایی - هر شهروند حق ورود، ماندن، ترک کانادا و ورود دوباره به آن را دارد. هر شهروند و فرد مقیم دائم حق حرکت، ایجاد خانه و محل کار (در هر جای کانادا) را دارد.
حقوق قانونی - هر کس از حق زندگی، آزادی و امنیت برخوردار است. این حقوق را جز طی روند قانونی نمی توان سلب نمود. هر کس حق دارد تا در برابر تفتیش یا توقیف بی دلیل از سوی مقامات تامین باشد.
تساوی حقوق - هر کس حق دارد که با وی یکسان با بقیه رفتار شود. تمام افراد کانادایی در مقابل هر گونه تبعیض بر اساس نژاد، ملیت یا مبداء قومی، رنگ، مذهب، جنسیت، سن، و یا توانایی روانی یا جسمی حمایت می شوند.
این منشور، رفتارهای نابرابر و متفاوت را در صورتی مجاز می داند که در راستای کمک به دستیابی یک گروه محروم به برابری با دیگران باشد. مطالب منشور را همیشه باید به نحوی تفسیر نمود که به حفظ و تقویت میراث چند فرهنگی کانادا کمک کند.
نکته:
بنای احترام به حقوق بشر، یک بنای یادبود حقوق بشر در اتاوا است که وقف مفاهیم اساسی آزادی های فردی و احترام به منزلت هر فرد شده است. این بنای نمادین از ما می خواهد تا این ارزشهای پایدار انسانی را گرامی داشته و از آنها حمایت کنیم.
این منشور همچنین چهار آزادی اساسی همه مردم کانادا را تضمین می کند:
- آزادی باور و مذهب
- آزادی اندیشه، اعتقاد، و بیان (از جمله آزادی مطبوعات و دیگر رسانه های ارتباطی)
- آزادی تجمعات مسالمت آمیز
- آزادی تشکیل اتحادیه (پیوستن به یک گروه و عضویت در یک اتحادیه)
این منشور، محدودیت در آزادیهای مزبور را تنها تحت شرایط خاصی مجاز می داند. مثلا، مجلس ممکن است آزادی تجمعات را در طول زمان جنگ محدود نماید.
قانون حقوق بشر کانادا
قانون حقوق بشر کانادا، تضمین کننده فرصت های برابر برای کار و زندگی، دور از شیوه های تبعیض آمیز برای همه ما است. این قانون، هرگونه تبعیض بر اساس نژاد ، مبداء ملی یا قومی، رنگ، مذهب، سن، جنسیت، گرایش جنسی، وضعیت تأهل، وضعیت خانوادگی، ناتوانی، و یا محکومیت کیفری فرد که حکم عفو برای آن صادر شده باشد را منع می کند.
نمونه هایی از تبعیض می تواند شامل موارد زیر باشد:
- امتناع از استخدام کسی به خاطر سن او
- محروم کردن یک کارمند زن از ترفیع
- داشتن دفتری که در دسترس افراد روی صندلی چرخدار نباشد
- استفاده از کلمات نژادپرستانه در محل کار
- امتناع از استخدام کسی که به دلایل مذهبی، نمی تواند در روزهای خاص کار کند و این در زمانی باشد که غیبت او باعث هیچ سختی برای کارفرما نشود.
- پرداخت حقوق کمتر برای کار یکسان به کارمندان زن نسبت به کارمندان مرد
نکته:
اگر احساس می کنید که قربانی تبعیض شده اید با کمیسیون حقوق بشر تماس بگیرید تا پرونده شکایت تشکیل شود.
اگر چنانچه در مواجهه با سازمانی که تحت نظارت حکومت فدرال می باشد، متحمل تبعیض شدید با کمیسیون حقوق بشر کانادا تماس بگیرید تا پرونده شکایت تشکیل شود. اگر آنها نتوانند شکایت شما را حل نمایند پرونده شما را به دادگاه حقوق بشر کانادا ارجاع می شود.
در کانادا، صرف نظر از اینکه آیا شما یک فرد مقیم و یا بازدید کننده هستید، قانون حقوق بشر از شما در برابر تبعیض در عرصه ها و یا موقعیتهای خاص حمایت می کند. این موارد عبارتند از:
- امکانات اقامتی - اقامت در هتل، متل و یا مهمانسرا یا اجاره محل اردو یا آپارتمان
- اجاره و یا فروش ملک - اجاره زمین و یا خرید خانه
- استخدام - تقاضای کار، کار کردن در یک شغل، پرداخت حقوق، بیرون کردن از کار، ممانعت از حضور در فعالیت های اجتماعی مرتبط با کار
- کار داوطلبانه – تقاضای کار داوطلبانه، فعالیتهای داوطلبانه، و یا درخواست کناره گیری از یک شغل داوطلبانه
- عضویت در انجمن ها و اتحادیه های حرفه ای، تجاری، و یا صنفی و سازمانهای کارمندی - شرکت در گروه های مذکور
- انتشارات، پخش رادیویی، نمایش های عمومی و تبلیغات
- خدمات و امکانات در دسترس عموم - استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، صرف غذا در یک رستوران، رفتن به مدرسه، یا دسترسی به خدمات دولتی استان
نحوه برخورد با آزار و تبعیض
منظور از تبعیض، انجام رفتاری متفاوت و یا منفی با افراد در زمینه های تحت پوشش منشور و نیز قوانین حقوق بشر فدرال و استانی می باشد. اذیت و آزار، هر گونه اعمال ناخواسته فیزیکی یا لفظی است که شما را رنجانده و یا تحقیر می کند. آزار و تبعیض غیر قانونی است، اما متاسفانه هنوز هم اتفاق می افتد.
دانستن اینکه وقتی که احساس تهدید یا ترس کردید چه باید بکنید و یا به کجا بروید، همیشه آسان نیست. از آنجایی که تبعیض یا آزار می تواند در شرایط مختلف (مثلا در محل کار، در خیابان، محل های عمومی، و غیره) و بصورتهای مختلفی رخ دهند راه های بسیار متمایزی برای مقابله با آنها وجود دارد.
اگر در معرض تبعیض یا آزار و اذیت هستید:
- در صورت امکان، مودبانه در مقابل فردی که شما را مورد آزار و اذیت قرار داده بایستید و به او بگوئید که رفتار خود را متوقف سازد.
- اگر رفتار او ادامه یافت، یک یادداشت کتبی از رفتار متخلف و اقدامات وی را در نزد خود نگهدارید. نام ها، تاریخ ها، زمانها، و مکان ها را بلافاصله بعد از واقعه بنویسید تا به خاطر آوردن آنها راحت تر باشد. هر چه یادداشت مفصل تری را بتوانید نگهدارید بهتر است. اگر تبعیض و نفرت نسبت به شما در دوره زمانی طولانی در حال وقوع باشد، حفظ سابقه کتبی بسیار مفید است به طوری که بتوانید نشان دهید که یک الگوی تبعیض وجود داشته است.
- در مورد سیاست های ضد تبعیض و یا ضد آزار و اذیتی که در محل کار و یا موسسه آموزشی شما وجود دارد و می تواند در حمایت از حقوق شما و اصلاح وضعیت ناعادلانه کمک نماید مطالبی پیدا کنید.
اگر چنین سیاست هایی در محل کار و یا موسسه آموزشی شما وجود ندارد، شما می توانید از طریق کمیسیون حقوق بشر کانادا ، تشکیل پرونده داده و شکایت را مطرح کنید.
نکته:
اگر احساس می کنید که ممکن است قربانی خشونت شوید، مهم است که با شماره تلفن '911' تماس گرفته و از پلیس کمک بخواهید. اما اگر احساس می کنید که از بابت خشونت، تهدید فوری وجود ندارد، باز هم می توانید برای کمک و راهنمایی با پلیس تماس بگیرید ولی مطمئن شوید که با شماره تلفن غیر اضطراری پلیس محلی تماس می گیرید.
