آمارها در مورد کانادا چنین می گوید که، بر اساس آخرین رده بندی نشریه آمریکایی فوربس در بین کشور جهان ,کانادا اولین و بهترین کشور جهان به لحاظ ایجاد بیزینس و سرمایه گذاری معرفی شد. فوربس ، کشورها را از نظر ۱۱ پارامتر  مختلف، از جمله، حق مالکیت، نوآوری، مالیات، تکنولوژی، فساد مالی، آزادی، خطوط قرمز، حفاظت سرمایه گذاری و وضعیت بازار سهام، مورد مقایسه قرار داده است.کانادا چهارمین کشور صادر کننده محصولات کشاورزی و غذایی به جهان است .

بخش اولیه کشاورزی کانادا نقشی بسیار مهم در اقتصاد و تجارت خارجی این کشور ایفا می کند. کشاورزان کانادایی مجموعه بسیار متنوعی از محصولات کشاورزی (از قبیل غلات، دانه های روغنی، محصولات باغی، بنشن و محصولات خاص)، فراورده های دامی (مانند گوشت گاو، گوشت خوک، فراورده های لبنی، مرغ و تخم مرغ) و آبزیان (مثل ماهی آزاد و صدف) تولید می کنند.

بخش کشاورزی در پاسخ به فناوری های جدید و نیازهای متغیر مشتریان در حال تغییراتی چشمگیر است. تکامل تدریجی این بخش همچنان به شدت تحت تأثیر امنیت غذایی، سلامت گیاهان و مقررات زیست محیطی، روش های نوین تولید محصولات کشاورزی و فراورده های دامی و نیز تجهیزات پیشرفته است.

این بخش همواره خود را با شرایط موجود وفق می دهد تا بتواند ماهیت رقابتی خود را حفظ کند و به رونق و شکوفایی خود در بازارهای جهانی امروز ادامه دهد. کانادا قریب به نیمی از فراورده های غذایی که در این کشور تولید می شود را صادر و تقریباً نیمی از مواد غذایی مصرفی خود را هم وارد می کند—ولذا یکی از کشورهایی است به شدت به داد و ستد محصولات کشاورزی وابستگی دارد.

به عنوان مثال:

در سال ۲۰۱۰ میلادی سهم سسکچوان از صادرات کشاورزی جهان به ترتیب زیر بوده است:

• ۶۱ درصد عدس صادراتی جهان
• ۵۷ درصد نخود فرنگی صادراتی جهان
• ۵۵ درصد بذر کتان صادراتی جهان
• ۴۶ درصد جو دوسر Oat صادراتی جهان
• ۴۰ درصد خردل صادراتی جهان
• ۳۴ درصد گندم دوروم صادراتی جهان
• ۳۴ درصد بذر کانولا صادراتی جهان
• ۳۴ درصد کنجاله کلزا Canola Meal صادراتی جهان
• ۲۶ درصد روغن کانولا صادراتی جهان
• ۲۰ درصد بذر کاناری Canary Seed صادراتی جهان
• ۱۷ درصد گندم سیاه (چاودار) Rye صادراتی جهان
• ۷ درصد گندم غیر دوروم صادراتی جهان
• ۶ درصد نخود صادراتی جهان
• ۶ درصد جو Barley صادراتی جهان

کار کردن در بخش کشاورزی

مزارع سراسر کشور از نظر وسعت تفاوت چشمگیری با یکدیگر دارند. این امر به نوع محصول و موقعیت جغرافیایی بستگی دارد.

کارفرمایان شامل متصدیان عملیات کشاورزی اولیه و ارائه دهندگان خدمات پشتیبانی هستند.

مشاغل عمده در این بخش عبارتند از:

• تولید محصولات کشاورزی: کشاورزان و مدیران مزارع، پرورش دهندگان و کارگران شاغل در قلمستان ها و گلخانه ها، مباشران و کارگران مزارع، و کارگران شاغل در بخش دامپروری.
• پژوهش های کشاورزی و خدمات پشتیبانی:مشاوران مدیریت مزارع، کارشناسان خاک و محصولات کشاورزی، کارشناسان دام و طیور، دامپزشک ها، متخصصین خاک شناسی، و کارشناسان بهره برداری از خاک.

مهارت ها و آموزش

گرچه بسیاری از مشاغل اولیه در بخش کشاورزی نیاز به تحصیلاتی بالاتر از مقطع متوسطه ندارند، برنامه های آموزشی و کارآموزی در زمینه مجموعه متنوعی از موضوعات موجود است. برخی از کارفرمایان کارگرانی که تجارب کشاورزی محدودی دارند را استخدام می کنند و دوره های آموزشی ضمن کار را برای آنها ارائه می دهند. داوطلبان کار در این بخش باید به کشاورزی و کار در فضای باز علاقمند باشند. برخورداری از دانش و اطلاعات در زمینه ماشین آلات و کامپیوتر نیز برای آنها مفید خواهد بود. ارتقاء به پست های بالاتر مانند مباشرت و مدیریت مزرعه ممکن است مستلزم تحصیلات مرتبط و نیز تجربه کار عملی در مزرعه باشد.

دانشکده ها و دانشگاه های زیادی در سراسر کشور برنامه های تحصیلی متنوعی را در زمینه کشاورزی، علوم گیاهی، علوم جانوری، تولید محصولات کشاورزی و فراورده های دامی، مهندسی، مدیریت بازرگانی کشاورزی، و سایر رشته های مرتبط ارائه می دهند. بسیاری از این برنامه ها شامل دوره های کارآموزی و آموزش های عملی است.دوره های کارآموزی نیز برای بسیاری از مشاغل (پروش دهندگان میوه جات، دامداران و تولید کنندگان فراورده های لبنی، تکنسین های تجهیزات و غیره) موجود است.